Rijssense Psalmen

1.
Zoo ’s een hatte* skreewt umm waater,
skreewt minn zeele ieder bod
in minn mùejte vroo en laate
aajt vedan tot Oe, minn God.
As de boargen miej begreawt,
skreew ik t oet tot God Den leawt.
Wil miej van den dùs velùssen,
loat miej an Oew hatte rùssen.

2.
Dag en nach loop ik te zuchen,
t vùlle gùln maakt miej zoo meu.
k Wol zoo gearne naor Oe vluchen,
vót van al dee vaalse leu.
Woer is God? dùrft zee te spràkn.
k Veule t hatte in miej bràkn,
as ik wier goa in gedachen
toew an God oonz’ offers brachen.

3.
Joa, viej gung met vùlle wille
en vol bliejskop noar Gods Hoes.
Kort biej God wort t hatte stille,
biej et offer kom ik thoes.
Ik velang’ umm doar te wean,
want minn zeele hef gin vrea.
Hopt op God, k zal Um wier priezen,
Hee zal miej Zinn guens bewiezen.

4.
As Oew’ waatern met gedoonder
zwoar as boargen op miej valt,
goa ik an t geweald ten oonder
in een deep en duuster dal.
k Roope oet de nood tot God
as t miej zwoar umm t hatte wort.
Zeekers, Hee zal miej velùssen,
an Zin hatte mag ik rùssen.

5.
Met de HEARE zal t miej good goan,
oawerdag en miln in n nach.
k Roope en Hee zal miej biejstoan,
want de HEARE heurt minn klacht’.
Mer woerumme toch, minn God,
mu-k wier lustern noar t gespot,
as ik vroage noar Oew stemme,
den ik aamper nog venemme?

6.
Heur dee vaalse leu toch angoan,
heur ze skreewn: Woer is Oewn God?
k Veule t hatte in miej still’ stoan,
t lik of alns zoo duuster wort.
God, minn God kuemp miej inteeng!
k Hebb’ wier nieje mood ekreeng.
Zeekers, Hee zal miej velùssen,
eeweg mag ik biej Um rùssen.

Volgt nog

* “hatte” betekent in het Rijssens zowel “hert” als “hart”. In de allereerste regel van de psalm wordt “hatte” gebruikt in de betekenis van “hert”; daarna steeds in de betekenis van “hart”