Rijssense Psalmen

1.
Woerumme, HEARE, bliew Iej toch zoo vear,
vear vot van miej; t is tied dà-J komt, want voort
doot slàchte leu al t oarme volk zoo zear;
zee goat slim an en maakt zik stùedeg groot.
Iej, griept ze toch en redt oons oet de nood.
Zeet ze toch loern en heurt ze liezem lachen;
zee maakt zikzelf tot god in ùer geda-chen.
2.
Nen goddeloozen zeagnt de knieperds wál,
mer spot met God, hef an zikzelf genog
en dech neet noa en zeg: Woer is Hee dan?
en stàk zinn neuze hooge in de loch.
Hee vleukt de HEARE met zin gruets gepoch.
Vuur straf en oordeel hef hee glad ginn ooge,
hee zut et neet, t geet vuur zinn kop te hoo-ge.
3.
At eene um inteengn kuemp op zin pad,
um heendern zol, dan geet hee helleg an
en dech dan biej zikzelf: Wee dut miej wat?
Hee veult zik as nen keal den alns wal kan
en skaejt noojt oet te skeeln op alleman.
Van lellek spràkn maakt hee ne leefebrieje,
zinn tonge braandt van voele kùjjerie-je.
4.
Hee leg zik daale as nen vaalsen hoond;
n oonskeuldeg meanske grip hee, houwt um dood.
Hee doekt zik en blif dichte biej de groond
en loert op oarme leu en neamp ùer brood.
Nen leew gelieke lik hee stoark en groot.
At n meanske in zinn nettn lùp kuemp hee gearne
vanoet et deepe duuster oawerea-nde.
5.
Zoo as een oondeer, joa zoo veult hee zik
en geet doar gruets op as hee zik in t veeld
vaals daale leg en dan met groote skrik
et oarme meanske angrip met geweeld
en in zinn hatte ook nog wal vebeelt:
God zut et neet en wat Zinn oongn neet zaggen
blif tot in eeweghaejd oet Zinn gedach-en…
6.
Stoa op o HEARE, wocht neet, maak toch an
en loat oons neet alleeneg in t vedreet.
Nen goddeloozen vleukt Oe mer vedan;
zinn hatte is vuur alle straffen bleend.
Iej zeet dàt wal, Iej weet woer t met oons geet.
Noar Miej opan met oew vedreet, oew’ klachen!
Zi-j oarm, zi-j meu, Ik zal oew leed veza-chen.
7.
Iej helpt nen wees den, zoonder vaa en moo,
zik as een wich an Oe mag toovetrouwn.
Iej bràkt al t kwoad en t goddeloos gedoo,
Iej zùet ùer road heelndal an skùeter houwn.
Op Oe alleeneg kùent viej vaejleg bouwn,
want Iej zeent Koonek, eeweg is de HEARE;
mer kiek: de haejn veleest ùer laand en ea-re.
8.
Iej hebt et roopn van oarme leu venùmn,
Iej hebt t ehuerd, Iej geewt ze nieje mood.
Zee zeent met alle nood tot Oe ekùmn,
Iej doot ze rech, non maak Iej alns wier good.
Et weeskeend is neet mear nen oarmen blood;
hee’s noojt alleneeg, en met vùlle wille
deent hee zinn God en heel et laand is stil-le.

Van lellek spràkn maakt hee ne leefebrieje,
zinn tonge braandt van voele kùjjerie-je. (couplet 3)

Van lelijk (kwaad) spreken maakt hij een liefhebberij,
zijn tong brandt van vuil gepraat/vuile praatjes

knieperds = vrekken